zondag 1 januari 2012

GELUKKIG NIEUWJAAR MET JAN EN PIETJE EN ZIJN NIEUWBAKKEN GRIETJE



"Voor tien uur mogen jullie niet naar buiten!" mama schreeuwt nu al.
"Daaaaaaagg, fijne dag!" Papa smeert 'm.
" Die mag lekker werken", bromt moe, nu al moe.
Jan is druk bezig de buit te verdelen.
Met een precisie van een horlogemaker verdeelt hij de porties bommen en granaten.
Liefkozend praat hij tegen zijn pijlen.
Hij prijst ze de hemel in.
"Ohh, wat ben JIJ mooi.."
Piet mag z'n handen dichtknijpen met zo'n solidaire broer.
Krijgt er zo de helft van Jan.
Maar zonder Piet vindt Jan er geen moer an.
Daar gaan ze dan.
"Blijf voor de deur en straks alles opvegen!" krijst mama.
Ze geeft ze een bezem en een vuilniszak.
" En doe je bril op! Heb je gezien hoeveel ogen eruit vliegen door die pijlen van jullie!"
 Piet mompelt..."Ik ga echt niet met zo'n debiele bril lopen hoor, bekijk het!"
En daar verdwijnt de eerste de beste bom in de groenbak van de buren.
"KOM DIRECT BINNEN! NUUUUUUUU!!!!!!!!!!!!!!"
Mama raakt overspannen.
" Verdomme, gaan we nou ff NORMAAL doen!! Anders flikker ik al die zooi nu direct weg, pech gehad!"
Jan knikt en Piet niet.
Stresskip, denkt Piet.
Ze bouwen het rustig op.
De knallen worden heviger, de pijlen klimmen hoger, de kruiddampen doen de ramen beslaan.
Maar het went.
Jan en Piet genieten.
En het plein in Haarlem Noord doet niet onder voor de Gaza strook.
Ze beschieten elkaar met pijlen en jahoor, dacht mama het niet..daar schiet zo'n loslopend stuk tuig een Romeinse kaars op Piet.
Precies....... onder zijn oog. Een schampschot.
Want Piet wilde die bril niet.
"Maar het is niet mijn schuld.
Dus mama moet niet gaan zeuren."
En dat doet mama dus ook niet.
Ze vraagt alleen of Piet z'n bril..toch...misschien...wil?

 En Sjors?
Die is onverstoorbaar.
Onvoorstelbaar!
Harry de kater zit al de hele dag onder het aanrecht te janken.
Maar Sjors geeft geen krimp, zoals het vrouwtje, dat bij elke knal en sirene in elkaar krimpt.
Hij gaat zelfs vrolijk kwispelend mee uit, rechtstreeks  het mijnenveld in.
" Doe toch eens als een normale hond. Je moet trillen als een riet met je staart tussen je poten hoor Sjors."
Maar hij kijkt zo onnozel dat het vrouwtje denkt: " Was ik maar zo...."

Het wordt donker en Jan en Piet hebben bijna al hun kruid verschoten.


 20.00 uur
Daar zitten ze dan al klaar in de kring in spanning , wachtend op het altijd weer veelbelovende, overschatte NIEUWE JAAR:
Opa met z'n pijp, oma met de vrede, tante die en die, ome zo en zo, slimme neefje en nichtje, papa, mama, Klaas de grote broer met veel bravour en zijn vriendin voor het grote gewin en Jan en Pietje met zijn nieuwbakken grietje.
Ze is lief en mooi en heeft het temperament van Maxima. Argentijnse vader ook.
Er gaat gegokt worden.
De jaarlijkse bingo drijft de familie op een hoop en de balletjes komen uit het washandje en worden in een tergend langzaam, zeg maar Haarlems, tempo opgelezen door de pater familias, opa Ben.
" Hij gaat hard achteruit " mompelt mama tegen haar zus die net haar enkel heeft gezwikt. Ze loopt met krukken.
" Tjongejonge, ik hou het niet bij hoor pap."
" Ik neem nog een appelflap."
En mama neemt haar vijfde.
 "Ze zijn verrukkelijk!"
Tante Dien en ome Luc hebben weer de hele dag in de keuken staan bakken en bakkeleien want Luc wil oliebollen met krenten en Dien zonder en Dien heeft gelijk. Die met krenten blijven het langst over.
En dan komen de gevulde eieren langs van tante Lisette.
En dat ruikt zo lekker.
"BINGO!" Jahoor, de vriendin wint weer.
Rookpauze!
"Laatste peuken mensen!"
Ze mogen roken in het biljarthok van opa.
Alleen opa mag altijd overal z'n pijp opsteken.
Ookal heeft oma astma.
En is ome Paul aan de zuurstofcylinder aangesloten.
Hij heeft njog maar een longinhoud van 16%.
Sauzijnenbroodjes.
" Lekker hoor en helemaal niet vet."
Tante Dien zegt dat ze de nieuwe Sonja in huis heeft.
" Ik ben al begonnen alleen dit staat er niet in", grijnzend neemt ze er nog een.
Gerookte zalm met toast van tante Ien, de zus van Ben en Dien.
Combineert ook lekker met die eieren van net en de drop gaat ook zo op.
Oma heeft dan nog een schaal met rauwe ham met monchou en verschillende vleessoorten.
Gaat er prima in.
" Doe nog een wijntje!"
De magen gaan draaien en de getallen verdubbelen.
Mama heeft de slappe lach maar dat komt van de drank.
En ze kijkt niet meer op haar bingokaartje want ze heeft straks toch 15 miljoen.
En ze leidt iedereen af van de bingo want ze vraagt aan tante Dien:" Wat ga jij kopen van je 15 miljoen?" En tante Dien wil wel een bootje met een kajuit.
Het loopt uit de hand.
De concentratie verslapt.
Maar dat komt ook door het slappe draaien van opa.
Valse bingo's vloeien rijkelijk al was het alleen al vanwege het feit dat tante Lisette nummers doorkrast bij haar buren als ze niet kijken.
En maar zielig kijken met die krukken.
Jan en Piet worden onrustig.
Piet heeft van z'n grote broer, Klaas de diplomaat een scheut baccardie in z'n cola gekregen en kijkt behoorlijk scheel.
Hij ziet twee tietjes..ehh..Grietjes.
En ze knijpen er samen tussen uit.
Jan heeft er de pest an.
Nu moet ie met z'n kleine hoogbegaafde neefje die natuurlijk wel zo'n debiele bril opzet vuurwerk gaan afsteken.
Want die luistert wel naar z'n vader.
De TV gaat aan.
"De Klok!!!!!!!!"
Inene is iedereen opgewonden.
Net als de klok.
Nog tien minuten en dan is het zover.

Papa knalt de champagne glazen vol...........
Aftellen..10-9-8-7-6-5-4-3-2-1...?!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!BAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM
Jan gooit een rotje in de open haard.
Ome Paul snakt naar lucht.
Tante Dien slaat op de vlucht.
Mama zucht..
Opa geeft 'm  Jan een flinke draai om z'n oren." Ben je nou helemaal!"
Iedereen is boos op Jan.
"Ga jij maar naar Afgahnistan!" roept mama.
Jan heeft verdriet.
Het is toch geen dynamiet!
Ze begrijpen hem niet.
Niemand.

En Pietje..heeft nu ook al z'n grietje.

donderdag 22 december 2011

DE ROODE MAAND




DECEMBER!
Ha, december!
Jaha, december.
Maak je borst maar nat.
Wat zeg je nou schat.
Jaha, we gaan er tegenaan.
Vol gas er tegen aan.
Met de Kia.
Tot we erbij neervallen.
Moet dat?
Het heeft wel wat.
Koop jij voor mij een fruitmand dan?
Ja met exotische fruitsoorten.
Geen lullige bananen erin.
En als dat niet helpt?
Krijg jij mooie witte lelies van mij.
Doe maar rode.
Gladiolen.

Rood is wel de kleur van het theater. Ik knap altijd af als ze dan inene blauwe stoelen hebben of groen. Rood moet het zijn en rode gordijnen, velours, mooi pluche.
Een van de mooiste zalen waar we spelen is in  Enschede, Concordia..een plaatje van een




bonbonnière..een juweeltje. Met uitstekend geluid en aardige Twentenaren die zich nergens druk om maken. Hoogtepunt van het programma is dan ook het Twentse volkslied .

De volgende dag in Emmen, echt een end weg..ook veel rood.
De Muzenval. Dat je er in loopt he.
 Hier op de gang met de brandslang.












In de kleedkamer programma maken.





















Er moet ook wel een rode draad inzitten he dat programma. In ieder geval voor ons.

Het Koningstheater in Den Bosch heeft z’n laatste tijd gehad…Wel mooi rood ook.

Dit theater gaat op de schop. Helaas.
Ik vraag me af waarom Joop Visser niet ook blij in de schilderijen galerij hangt tussen coryfeeën als Youp, Freek en Marc Marie, La Bloemen, Adele Bloemendaal en Jenny Arean..maar hij zegt met opgeheven hoofd: "Die hebben geen Joop Visser Podium he..."
Valt mij toch tegen hoor, hij heeft hier ieder jaar gespeeld! Een levende legende!
En wij samen ook al zo’n 8 keer..
Kortom, ze mogen het 'Succesvolle Duo' ook wel eens vereeuwigen...

Nu het nog kan..
Volgend jaar is het de allerlaatste ronde….Dan zijn wij 10 jaar een duo, is Joop meer dan 50 jaar artiest..  Ons laatste seizoen en dan gaat hij met 'pensioen'..dat vervult mij reeds nu met weemoed. Het afscheid nemen is begonnen op het moment dat we besloten hebben dat we nog een seizoen doen..elke keer een beetje dag zeggen, dat je weet, dit was nu de laatste keer hier..Extra genieten dan maar..

En Jenny Arean komen we dan in levende lijve tegen in de Rijswijkse Schouwburg.
En je gelooft het niet, ze is helemaal mooi in het rood.  Zo hoort het echt bij een diva van haar kaliber. Mooi een rode cocktailjurk met split en hoge rode pumps en rood gestifte lippen.
Zij zingt hier de liedjes van Robert Long in de Grote Zaal..
Ik vind het bijzonder om haar te treffen in de kleedkamer..ze is zo goed, die stem, dat karaktervolle, die goeie kaak ook en die pretogen. Joop wisselt wat anekdotes met haar uit en ik heb diep ontzag voor deze twee ouwe rotten in het vak en ook voor Robert Long die in de Hemel is en in leven wordt gehouden door zijn liedjes..." Vroeger of later.."
Joop heeft daar zijn bedenkingen bij. “ Het is lijkenpikkerij…
Maar ik denk dat Long het van Jenny wel kan hebben.”

De directeur van deze goed lopende schouwburg komt bij onze voorstelling, lekker ‘ouderwets en goed genieten’ noemt hij dat..en de zaal is uitverkocht. Alles loopt hier op rolletjes..Bloemen na afloop...



En borrel met bitterballen toe ..in prachtig rood cafe, ‘rij 23’, leuke reacties van de mensen..wat is dat toch fijn zo even nazitten.







En dan sluiten wij het jaar af in de ROODE bioscoop.
Amsterdam.



Prettige sfeer, uitverkochte en zeer enthousiaste zaal , verrast publiek. We spelen een uitglezen programma van oud en nieuw, kerst met kalkoen, de bekende Amsterdammers-serie, zoals daar zijn: Cruyff, Heineken en Theo van Gogh. EN...Nu zijn wij bekend van Pauw en Witteman he..het lied "Doe eens normaal man ' is zeker wel 2 seconden voorbij gezappt op TV!
"Straks worden we ontdekt, net als we gaan stoppen."
"Of als je de pijp uit bent."
Wij zijn altijd actueel, nu vooral met het lied" Jij bent mijn deeltje van Higgs'.. We doen veel politiek , een hoop geloof en misbruik in de Roomse serie..en veel romantiek ook voor de k..dagen, je moet toch wat.. 'Het was lentezacht'  is kakelvers en ik krijg er rode koonen van. Ook van de opvliegers die van hot naar haar het zweet over de rug laten lopen of zijn het koortsstuipen..Verder is mijn stem nu eerder een bas dan sopraan. Maar een kniesoor die er op let...

Gisteravond in Rijswijk begon het keeltje al op te spelen maar nu herken ik m’n eigen stemgeluid bijna niet meer. Op de toppen van de concentratie en met-af-en- toe-een- spatie en een slokkie lukt het op de valreep en na dit fijne optreden mag ik instorten van Visser en dat doe ik dan ook.
Ik zeg geen stom woord meer, al het geluid is eruit..
Thuis tref ik een zoon met een heel dik rood ontstoken oog.
We gaan naar het ziekenhuis.
De stomme en de blinde.
Daar wordt je ook niet beter van.


Even in retraite dan maar. Fleurig boompje zetten.
 Met een piek. Er gaat niets boven een piek.


Dit jaar maar een  klein exemplaar op een tafel zodat Sjors er niet tegen aan kan pissen.
En verder is het BAL in de Kerststal want Sjors heeft weer genadeloos toegeslagen.
Hij heeft het niet zo op de K..dagen .
Vorig jaar vrat ie in een hap het kindje Jezus op en nu is er een lam geofferd en de os de klos.
Hij heeft ook zijn lidmaatschap van de Katholieke kerk opgezegd.


Ik geef me over aan de Heer lijke dagen....

Boodschappen doen bij Albert Hein
Karrenvrachten vol konijn
Gourmetschotels ,sausjes en
Een toetje

Deck the hall en vreet maar vol
Met crisis voor de bonus lol
En sterren dansen op het ijs

Het is kerstmis, het is kerstmis
Het is kerstmis, vrolijk kerstmis

En buiten staat een man zonder dak
Met z’n krantjes op z’n gemak
Hij vult zijn zakken met
Onze stress

Hij denkt ik heb het niet zo slecht
Als je ziet wat een gevecht
Die k..dagen
vol onbehagen


 Lekker knus dus op de rode bank  zien we een rode kaart voor de keeper van AZ! door zo'n idioot op het veld..met hapjes uit de kersverse nieuwe rode keuken, fijne rode wijn en verder staan we deze maand nu dus ..ehh..rood.












                                                                 VROLIJK KERSTFEEST!

donderdag 24 november 2011

BURGEMEESTER BERNT is zijn ketting kwijt
en dat is geen Sprook

je ziet dat hij verdriet heeft..
ook al is hij vandaag een beetje jarig als burgervader van Haarlem dat  bijna net zo oud is als zijn Spaanse vriend die wel een ketting om heeft

maar die zie je hier niet want z'n baard hangt ervoor..
...en hij leest voor uit het Grote Rode boek ..
dat vandaag officieel gepresenteerd wordt en waarin staat: SINTERKLAAS BESTAAT.

De kijker thuis denkt nu: Die Sint zal de gestolen ketting wel uit zijn zak toveren..en burgemeester Pop, die er ook is vindt het een groot gemis..er hangt ook een schakel van hem aan..een persoonlijk gesmeed zilveren stukje ..wat moet iemand ermee? TERUG DAT DING! Ik wil mijn ketting wel voor een avond afstaan maar er is me al een dame voor die van sierlijke gouden papieren krullen een ketting geregen heeft, erg mooi. Die van mij is van peperclips en steekt toch een beetje armzalig af tegenover de gouden glans van de Gravenzaal..

En de wethouder van cultuur krijgt een mooi Haarlemse Sprokenboek  van Sint en hij hoeft nog geeneens op schoot en Hilde de Haan heeft het meeste gedaan samen met Willemien Spook..en zijn erg trots!


Ze hebben er ook speciaal de kaarsen voor aangestoken in de Gravenzaal, en dan heb je meteen sfeer.
En om het nog leuker te maken komt er een musical groepje van aardige meisjes die frivole bewegingen maakt en waar ik even de aansluiting mis omdat ik denk: waarom dit? Maar waarschijnlijk is een van de meisjes een dochter van.. en dan snap ik het wel weer.

Ze dragen ook zonnebrillen tegen het felle kaarslicht.

En omdat het nu wel heel levendig is geworden is het tijd voor een fikse lezing over Haarlem met veel jaartallen en geschiedkundige feiten.
Daar worden we ook erg blij van.

 Uits mijter , om maar in de sfeer te blijven van de Sint, van de avond en altijd goed voor een stuk vrolijkheid en ontspanning: Het Ampzinggenootschap...
met een 'Haarlems lied, een Droste lied en een Schep- vreugde- in- het- leven- lied' speciaal ook voor de burgemeester om hem een hart onder de ketting te steken.

En als ze niet gestopt zijn met zoeken, zoeken zij nu nog.

foto's : Jacques de Jong.







maandag 21 november 2011


19 november 2011, Westwoud, De Schalm


JOOP VISSER 30 JAAR IN WESTWOUD

Kees en Annie Ooteman:
“Het was november 1981 toen we als jonge organisatoren onze grote held Joop Visser naar Westwoud haalden voor een optreden in de Lindeboom. Toen al een artiest die zijn sporen in de Nederlandse kleinkunst reeds lang verdiend had.
Hij veroverde het publiek met nummers als "de journalisten", "de paus" en "de meisjes van de Rijp". Nu 30 jaar, tientallen optredens in Westwoud en honderden liedjes later, is hij nog steeds een sterke persoonlijkheid die met zijn actuele repertoire van begin tot eind weet te boeien. We zien hem graag in de Schalm en aangezien we Joop Vissers Theaterdirecteurentest goed hebben doorstaan, denken we dat dit wederzijds is. Sinds april 2006 treedt Joop Visser bij ons op als duo samen met Jessica van Noord. Op het podium zingen ze gewoon de liedjes van Joop maar dan tweestemmig, en dat klinkt fantastisch.
Vier het feest mee van 30 jaar Joop Visser in Westwoud!”

En feest is het in de stampvolle Schalm, waar dagelijks het hele leven voorbij komt. Eerder die middag is er nog dienst gedaan voor een begrafenis terwijl in een zaaltje boven een meidenvoetbalteam haar beste beentje voor zet als zwarte piet. Een koppie doen of een kopstoot, een keutje of een kaartje, een mooi concert bezoeken.. het kan allemaal. Er wordt gelachen en gehuild in de Schalm. En gehuild van het lachen. 


Zo ook vanavond bij het optreden van de legendarische liedjeszanger Joop Visser met zijn duo deel Jessica van Noord. Joop Visser komt al 30 jaar in de Schalm en er zijn vanavond ook mensen bij van dat aller eerste uur, toen Joop zijn krullen nog had.  Kees Ooteman kent Joop’s werk nog beter dan hij zelf en bestempelt hem met Stip! als :” De beste liedjesmaker die dit land heeft en ooit heeft gehad.” Om dat te eren en te vieren hebben de beide Ootemannen een monument opgericht in de Schalm. Een natuurstenen plakkaat aan de artiestenwand waar op staat:

JOOP VISSER PODIUM.

Ga er maar aan staan, zeer eervol en verrassend. Joop Visser heeft in zijn hele carrière weinig eerbetoon ondervonden van de gevestigde orde. Zowel de theaterwereld als de media hebben hem nooit openlijk gewaardeerd en geprezen, behalve dan een vakman als Jan Rot die tot twee maal toe de Okapi-liedprijs voor een jaloersmakend lied heeft toegekend aan Joop & Jessica. En nu is er dus een JOOP VISSER PODIUM in de Schalm.!



Het wordt een mooie avond met een reis door de tijd. Liederen die hier door de jaren heen zijn gespeeld maar uiteraard ook veel nieuw spul. Immers Joop Visser is er en blijft een maker en hij volgt samen met Jessica graag de actualiteit. In de maatschappelijke en politieke serie komen liederen voorbij die inhaken op de crisis..” Grieken kunnen in de winter best wat extra voer gebruiken” of het ‘ Rotterdams Bedriegers Collectief ‘ en over de graaimentaliteit die toch van alle tijden is: “Jan de Manager”, een klassieker evenals "Heineken is een harddrugdealer.'  Met :”Doe eens normaal man!’ spiegelt het duo de armzalige toestand in de Tweede kamer met ‘dat juffie met die hamer’ , het geen menig lachsalvo oplevert in de dampende Schalm. De gesproken teksten tussendoor en sketch over de Politieke Partij voor Dementerenden zijn hilarisch, snijden hout, actueel (Cruyff of van Gaal? Euro of Mauro?) en vooral herkenbaar.
Tegenover alle scherpte en vileine humor staat een poëtische en tedere romanticus die met zijn gevoelige liedjes en vertellende stem fraaie beelden oproept. ‘ De Schemering’ is zo’n juweeltje evenals de ‘Winkel’ en het nieuwbakken liefdesduet: " In de teringherrie van de discotheek". Tweestemmige prachtige ballades. De West Friese serie mag hier niet ontbreken..Dat de ‘meisjes van de Rijp’ de mooiste meisjes zijn willen ze weten en dat West Friese mensen aardige mensen zijn maar te hard rijden en teveel drinken dat weer niet.
Meezingen gaat spontaan en voluit op ' je moet je moed niet laten zakken'..

" Het weer is weer eens pestkoud
Als je door de mest sjouwt
En denkt straks gaat ook de rest fout
Oh, was ik maar..bij Kees en Annie."

 Het is een geweldige sfeer die van nu en weleer als het concert afgesloten wordt met een heel oud lied: Dat van de Cipier..’tierelelierelier!” galmt de Schalm. Mooie bloemen voor Joop & Jessica en de jubilaris tracteert van zijn salaris het sympathieke publiek op een drankje.
Omdat de waardering duidelijk van twee kanten komt heeft het succesvolle duo ook voor de gastvrije Annie en Kees Ooteman een getuigschrift ingelijst met het predikaat”

Goud in Westwoud

dinsdag 8 november 2011

HAARLEMSE SPROKEN

Even een reclameblokje.. 'HAARLEMSE SPROKEN'........................BESTAAN!



.....op de foto met het kersverse boek bij boekhandel de Vries naast Jacques de Jong, medeauteur..en ouwe Volksknar.
Erg leuk om zo'n gezamenlijk project te lanceren vooral voor de initiatiefnemers die daar al 4 jaar mee bezig zijn..! BRAVO!
Als toerist door m'n eigen stad gewandeld en verrassende verhalen gehoord..Haarlem zal nooit meer hetzelfde zijn..Grimm is er niks bij...wat ik je bromm.
En dan ontmoet je bij zo'n gelegenheid zeer inspirerende, gedreven en bezielde Haarlemse zielen..


Hilde de Haan, Maya Plas, Lot, Jacques de Jong, Willem Brand van de krant, Nico van den Raad, Daan Zuidweg en last but not least..Willemien Sp(R) ook...



(foto's jacques de Jong)

Kortom...Het boek Haarlemse Sproken gaan we allemaal kopen..

Jessica van Noord uit Haarlem Noord schreef het verhaaltje
" Daar bij die molen..' speelt zich af op een steenworp afstand van haar huis en daar is het echt niet pluis..


DAAR BIJ DIE MOLEN……….


     - Rillingen he!'
     - Hoe is het mogelijk..'
     - Je gelooft het toch niet, he..'
     - Ongehoord…''
     -  Het zal je toch gebeuren..'
- Inderdaad, het zal  je maar gebeuren.
- Maar misschien is het maar beter zo
-         Hoezo?
-         Dat het uitkomt…
-         Het kon ook niet zo doorgaan met die praktijken.
-         En het ziet er zo mooi uit, dat plekje..romantisch..op een eilandje..
-         Eigen boomgaardje..
-         Een plaatje..
-         Dat is het ‘m nou juist! Daarom kon ze zo haar gang gaan . Geen hond die er lucht van kreeg.
-         Zou het…? Tja..’t zou kunnen..
-         Zo is het maar net
-         Je weet het niet he..
-         Nee, zeker weten doe je het niet
-         Wat kun je je je er toch op verkijken ..
-         Tjongejonge..Bizar hoor, zo vlak onder je neus.
-         Het blijft mensenwerk ..
-         Het is niet anders
-         En dan zoooo dichtbij..
-         Zo, om de hoek! Weerzinwekkend.
-         Het is gewoon een monster!
-         Ja dat blijkt..
-         Ik heb het altijd al gedacht hoor.
-         Ze heeft iets van een heks.
-         Je meent het..
-         Serieus!
-         Je gunt het je ergste vijand niet
-         Inderdaad
-         Niet te filmen.
-         Je reinste horror..brrrrr
-         Geen mens die dat gelooft.
-         Waar een mens toch toe in staat is he..tsssssss..
-         Maar je moet het ook van twee kanten zien he
-         Van twee kanten?
-         Van twee kanten
-         Je kan beter zeggen, van vier kanten. Die wieken..wat ze daar ook mee deed..
-         Gruwelijk!
Ja en dat schoeprad..
-         Al die draaiende delen..
-         Ze heeft ze eindeloos gemarteld voor ze ze opvrat.
-         De ratten lusten er geen brood van.
-         En die smerige zwarte rook altijd uit dat bijkeukentje..
-         Brr, arme donders.
-         Een nachtmerrie.
-         Voor die ouders..
-         Het zal je kind maar wezen.
-         En die arme man van d’r.
-         Die heeft ze ook..
-         Ja, daarom had ie ook maar een been.
-         Kon ie de benen niet nemen.
            Je hoort het maar van een kant
-         En al die eenden in de vijver..
-         verkracht!
-         De jonge stieren in de wei..
-         geslacht.
-         Het schaap op het dijkje
-         Arm schaap…helemaal alleen huilend op een steen
-         Alles en iedereen…heeft ze..
-         Niets bleef gespaard.
-         Uiteindelijk heeft ze ze…. allemaal vermalen..
-         Hadden we maar beter opgelet.
-         Maar je doet er zo weinig aan he
-         Het is ook onmacht
-         Je staat machteloos ja
-         Zoals je het zegt
-         Nou
-         Ik weet wel
-         Ja..?
-         Met de kennis van nu..
      -    Tja, achteraf
-    Je praat er niet over he
-         Ik zou niet durven
-         Geheim natuurlijk
-         Geen mens hoort er iets over van me.







maandag 7 november 2011

'KASSA' IN CASCA!










Jessica en Joop, een bijzonder stel!
'WIJ ZIJN ER NIET OM HET PUBLIEK TE BEHAGEN..'
Heemsteedse courant, door Carel le Brun
HEEMSTEDE - Oude rot in het vak Jaap Fischer treedt sinds 1976 op onder zijn eigen naam Joop Visser en doet dat sinds acht jaar met veel succes met Jessica van Noord. Vijf november treden zij op in Casca de Luifel in Heemstede.
Beide Haarlemmers zongen in het koor Haarlemmer Olie onder leiding van Lenie van Schaik. "Ik moet toegeven dat ik in eerste instantie onder de indruk was van Jessica's prachtige blauwe ogen," aldus Joop nippend aan zijn thee in de serre van het Carlton in Haarlem, "Maar haar stem viel mij ook direct op. Onze stemmen kleuren goed bij elkaar en dat gaf de doorslag voor onze samenwerking." Die leidde tot het huidige succes.

Jullie staan geafficheerd al chansonniers, maar dekt dat de lading wel? "Muzikaal cabaret," licht Jessica hun optreden toe, "Zo omschreef iemand ons optreden en ik denk dat die typering recht doet aan ons programma. Wij brengen liedjes, die vaak actueel en scherp zijn en er worden verbindende teksten gesproken die ergens over gaan."

Doe normaal

En actueel zijn ze. Een nummer als Doe eens normaal man refereert aan de recente uitspraken van Wilders in debat met Rutte. Ook de Kamervoorzitter krijgt er van langs in dit nummer.

In 2005 en in 2007 ontvingen zij de Okapi liedprijs voor respectievelijk In de Schemering en Twee Monniken. Een prijs in 2004 ingesteld, toegekend en uitgereikt door Jan Rot (zanger, liedjesschrijver en vertaler) voor een Jaloersmakend lied. Joop en Jessica bevinden zich daarmee in het gezelschap van Daniël Lohues aan wie de prijs in 2006 werd toegekend.

Behagen

Hoe maken jullie de keuze van jullie repertoire voor een voorstelling? "Wij houden wel rekening in welke omgeving wij optreden, maar wij zijn er niet om het publiek te pleasen. Natuurlijk willen wij het publiek vermaken, maar wij brengen wat wij willen. In de kleedkamer en zelfs op de podium brengen wij nog veranderingen aan in het programma."

Hun nieuwste cd Voor Thea en Ben verwijst naar de ouders van Jessica met liedjes als Sex met dieren, Kanker, Boer zoekt vrouw.

Nieuwsgierig? Wie het verrassende programma wil zien: zaterdag 5 november 2011, Casca in de Luifel, Herenweg 96, Heemstede. Zie: http://www.casca.nl/.


Dat was dan een volle bak in Casca..!
Heeeerlijk opgetreden voor een enthousiast publiek. Beetje thuiswedstrijd. Drie minuten rijden van de Wagen- naar de Herenweg. We branden een kaarsje in de naastgelegen kapel..mooie traditie..even stil staan..Prettige sfeer, goeie technici en erg aardige programmeur, Adriaan die wij ontmoet hebben in Griffioen. We voelen ons zeer welkom en..we kunnen hier over twee jaar weer spelen.."Laten we er een traditie van maken", klinkt Adriaan enthousiast.


Nieuwe liedjes voorin, beginnen met het breekbare ' een enkele keer ontmoet ik je weer..' veel romantiek en humor met de 'pincode', ' Taukiau'  en 'geen vrouw windt mij meer op' , onderbroken door de meer filosofische liederen over de 'Zwerver', 'Je ziet de zon' en een ommage aan Rijk de Gooiert op z'n Utregs woar....

Joop zong dat vroeger wel in Vredenburg....vonden ze praaaachtig! Ik ken het lied niet en probeer een paar woordjes mee te zingen, het refrein lukt wel..

..'en jochies geeft mij nou moar gelijk
woar je ook komp of goat of kijk
d'r ie er geeljn eeljn zo ingemeeljn
zo slech aas Rijk'

Actueel is ons programma met pauzethema: De Euro eruit of Mauro eruit.
Huppelend met de polonaise naar de foyer zie ik een stelletje bekende koppen van Haarlemmer Olie en Malle Babbe..ze vinden ons steengoed! Haha wat leuk dat ze er zijn..Aadje tomaatje met Freddie, dat kleine pittige ding en fan Hennepen en Nel en Truusje..

In de kleedkamer maken we de tweede helft..beginnen met de Politieke Partij voor Dementerenden..dat is nieuw hier, ze lachen zich het schompes!

De tweede helft is meer politiek gericht, met meezingers..Grieken kunnen in de winter best wat extra voer gebruiken als metafoor..de financiele crisis met het Robeco lied..Jan de Manager mag niet ontbreken, altijd een verzoeknummer , een favoriet kerstlied van de kalkoen, en tot slot, na de bloemen, de hordenloper als toegift, voor m'n pa.
Ben en Thee zitten er ook. Mijn vader's droge commentaar na de wedstrijd: 'je hebt je plicht gedaan.'
...Meer hoef ik ook niet te verwachten aan enthousiasme.
En we brengen Adriaan naar de trein in Sloterdijk, want ze rijden weer eens niet, die treinen tussen Haarlem en Sloterdijk. Dat zet ook misschien nog wat zoden aan de Dijk..! want nu gaat Adriaan voor ons lobbyen..